XVIII Powiatowy Konkurs Poezji Miłosnej ,,Szeptem”

,,W piątek wieczorem oficjalnie ogłosiliśmy wyniki osiemnastej edycji konkursu poezji miłosnej dla młodzieży. W tegorocznej edycji wzięlo udział 14 młodych twórców.  Jury w składzie Małgorzata Borzeszkowska, Olga Pryl i Aleksandra Werenczuk-Hinc nagrodziło:

I miejsce – Dominika Synowiec
II miejsce – Karolina Tysler
III miejsce – Jakub Piekarski

Wyróżnienia otrzymały:
Emilia Mejna
Nikola Jóźwikowska”

 A oto  wiersze  Nikoli Jóźwikowskiej , której opiekunem była mgr Beata Hrycyk:

,,Utwory nagrodzone w Konkursie Poezji Miłosnej Szeptem w 2016 r.
***

Chtoniczne potwory ukryte w mym wnętrzu.
Piekło, czyściec, raj.
Skrywane w sercu.
Piekłem świat.
Czyściec snem.
Raj zaś śmiercią.
A spośród tryliardów drobin powietrza – Ty.
Wybrany.
Niczym Alighieri, przez Boga na wielkiego poetę.
Twoja boskość przysłoniła słoną rzeczywistość.
Boli.
Nie jestem Beatrycze.
Ja.
Nikt.
***

Stanęli naprzeciw wielkiego okna.
Chwycił jej dłoń, uniósł do ust, złożył pocałunek.
Piórko, powodujące zwiotczenie ciała.
Widziała w odbiciu błękitną poświatę na swoich policzkach.
Błyszczące diamenty.
Malinowy uśmiech przepełniony żalem.
Czemuż, kochanie?
Błysk, trzask, huk.
Beton pękł, a serce zabiło.
Krew  do tej pory zastygła, zawrzała.
Lawa.
Ciemno, noc chyba większe zna mroki.
Obłąkany szaleniec, próbujący kochać.
Strasznie.
Wichrem owiane uczucia.
Skaliste miłości.
Tyle w nim człowieka, co w próżni tlenu.
Psychiczna istota.
Kocha.
Kocha?
Czas obraca się o trzysta pięćdziesiąt dziewięć stopni.
Odchodzi on.
Wielkie okno staje się małe.
Bo dziś w nim tylko to, co kiedyś wspaniałe.
Dziś To zasycha, rdzewieje.
Zimno, samotność większe zna mrozy.
Widzi jego zapach.
Czuje jego cień.
Upadkiem lepiona, spawana.
Koniec świata.
I wstaje, upada, spada, podnosi się.
Dźwig, co tryliony ton unosi.
Jest tak słaba – silna istotka
Przez Wariację stworzona.
Samotna.
Imię jej dosyć znane.
Kiedyś przyjdzie jeden stopień.
I zastąpi to, co zabrane.

***

Spokojnie płonę na świata loncie
Spokojnie gasnę, gdy zachodzi słońce.
Nerwowo skubię resztki świadomości.
Nerwowo szukam naturalnej namiętności.
Zrywam kwiaty podlewane łzami.
Pielę chwasty związane z nami.
Rozrzucam liście przepełnione tęsknotą.
A moje cholerne serce… na Twój widok rozrywa się….
z fałszywą ochotą…”

 

Gratulujemy Nikola!

opracowała: Dyrektor Prywatnego LO dla Dorosłych